Artık kafamın yanındaki iyilik ve kötülük perilerim benim
rahat bırakmıyor. Sürekli birbirleriyle kavga ediyorlar. Beni de kavganın içine
çekiyorlar. Biri kolumdan tutuyor, biri bacağımdan çekiştiriyor. Söz
geçiremiyorum ben de onlara. Her günün sonunda, uykuya dalmalarını bekliyorum
ki bu benim zihnimin tamamen boşaldığı zamana denk geliyor. O zaman da çok
kısıtlı olduğundan dolayı günün analizini hemen yapmam gerekiyor. Çoğu zaman
kötülük perim kazanıyor. Bu benim hayal ettiğim bir şey olmuyor genelde. Ben
hep iyilik perimin kazanmasını istiyorum çünkü o benim iyiliğimi istiyor.
Yapmamam gereken şeyleri önceden bilip beni uyarmaya çalışıyor. Buna rağmen, kötülük perim beni daha çok
etkiliyor. Sonra ben çok üzülüyorum. Yapmamam gereken, söylememem gereken
şeyleri söylediğim için. Bazen insanları üzdüğüm için. Artık kavga etmeyin
perilerim lütfen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder